Brood bakken (vervolg)

Op het moment staan twee broden te rijzen op de radiator van de verwarming. Vier à vijf uur is een mooie tijd om het deeg te laten rijzen, zodat je een lekker luchtig brood krijgt. Ik had genoeg deeg voor twee broden.
De ene helft wordt een gewoon brood;
de andere helft een vruchtenbrood door toevoeging van
citroenrasp, dadels, rozijnen en abrikozen.
De dadels en abrikozen verdeel je natuurlijk wel in
kleine stukjes.

Als je vergeet om zout toe te voegen aan jouw baksel,
dan blijft het brood smakeloos.
Dat is in ons geestelijk leven al net zo.
Ons leven krijgt smaak, voor hen die met ons te maken hebben, als ons leven de sporen krijgt van de omgang met de Allerhoogste.

Als mijn vrouw straks van haar werk (een halve dienst)
terugkomt, dan vraag ik haar of zij de broden in de oven wil zetten. Dan ga ik vervolgens naar mijn job.
Broodbakken is soms ook een kwestie van team-werk.
Uiteindelijk heb ik het allemaal van m'n vrouw geleerd
en ik ben nederig genoeg om er achter te komen
dat wij mannen heel wat van onze vrouwen kunnen leren.

Soms gaat het deeg de koelkast in. In dat geval hoef je het deeg slechts om de dag te voeden met nieuw meel.
Als je helemaal te veel deeg hebt, dan kun je het ook nog in de vriezer stoppen.
Heb je het deeg later weer nodig, dan wek je het deeg
als het ware weer tot leven, uiteraard buiten de vriezer om.
Het deeg is in coma geraakt en wordt met de grootste
zorgvuldigheid uit die diepe bewusteloosheid gehaald.

Die broden gaan, nadat ze gerezen zijn, een vol uur in de oven. Let wel, om voor consumptie gereed te worden, staan de broden geruime tijd bloot aan de hitte van de oven.
Alleen dat al geeft mij veel om over na te denken.

Al met al, inclusief het schrijven van deze blogs,
ben je met brood bakken toch gauw een halve dag in de week
kwijt. Echter..... het loont alleszins de moeite.