Jezus, en hoe Hij met de vrouwen omging

Over Jezus staat er geschreven, dat, hoewel Hij de Zoon was, de gehoorzaamheid heeft geleerd uit hetgeen Hij heeft geleden.
Als je christen bent is een portie lijden inherent aan jouw bestaan. Omdat hier in west Europa ons onbegrensd individualisme volledig uit de hand dreigt te lopen, zie je dat een samenleving in al z'n voegen en scharnieren barst en kraakt.
Kortgeleden las ik nog dat er in ons land tijdens het achterliggende jaar meer echtscheidingen werden uitgesproken dan dat er huwelijken werden ingezegend.

Terug te komen op onze Verlosser. Hij heeft de gehoorzaamheid geleerd uit hetgeen Hij heeft geleden.
Vooral de brief aan de Hebreeën leert mooie dingen over dit thema.
Bij het begin van z'n openbare bediening gaat Hij een krachtmeting aan met satan, die Hij glorieus doorstaat.
Als opgroeiend joch had Hij al buitengewone belangstelling voor geestelijke zaken. Dat weten we toen Hij Zich onderhield met de schriftgeleerden in de tempel. Ze stonden verwonderd over z'n kennis.
Z'n ouders kapittelen Hem over z'n absentie en Jezus beroept Zich erop, dat de zaken omtrent z'n Vader een grotere prioriteit hebben. Dan lezen we verder dat Hij Zich onderwierp aan het gezag van z'n ouders.

Het is niet vreemd te veronderstellen, dat in al die jaren dat Jezus opgroeide tot jonge man, Hij regelmatig te maken kreeg met kleinere- of grotere confrontaties met de andere broers (en zussen) van het gezin waarin Hij opgroeide.
Al heel vroeg in Hem werd het verlangen gewekt Zich bezig te houden met de zaken omtrent de Allerhoogste.
Kinderen merken feilloos op als jij je onderscheidt van de groep. Je kunt rustig aannemen dat Jezus af en toe het mikpunt was van plagerijen door andere kinderen.

Ook Jezus heeft zijn puberjaren doorleefd. Als opgroeiende jongeman had Hij ook te maken met een hormonale huishouding.
De charmante meisjes die in Nazareth rondliepen zullen Hem ook niet onberoerd hebben gelaten.
Tussen z'n twintigste en z'n dertigste zal Jezus ongetwijfeld moeite hebben gehad met z'n ontluikende identiteit. Een toenemend besef dat de Almachtige een andersoortig plan voor zijn leven had dan dat bij andere jongens het geval was, hield Hem op zekere afstand van de vrolijke meiden in zijn omgeving.

Dat bracht voor Hem ook eenzaamheid met Zich mee.
Hij kon het aan Zichzelf niet toestaan, dat stoeipartijtjes uit de hand liepen. De brief aan de Hebreeën leert ons, dat Hij in alle opzichten aan ons mensen gelijk geworden is.
Om die reden kan Hij ons, mensen, begrijpen.

Tussen z'n twintigste en z'n dertigste was het evengoed een tijd van pittige mentale training om voorbereid te worden op zijn goddelijke roeping. Geleidelijk aan zal gedurende deze tijd bij Hem het besef zijn gegroeid dat Hij op een unieke wijze in relatie stond tot de Almachtige.
Uit de tijd van zijn openbare bediening lezen we dat vele vrouwen Hem dienden en volgden. Intuïtief hebben vrouwen aangevoeld: bij deze man voel ik me veilig.
Jezus had geleerd afstand te doen van opkomende erotische gevoelens en vanaf z'n jonge jaren had Hij hierover een toenemende duidelijkheid gekregen dat dit gedeelte van het leven geen onderdeel was van Gods plan voor Hem.

Als jij je anders ontwikkelt dan jouw broers en zusjes,
omdat jij voor Jezus hebt gekozen, dan kan dat best een portie eenzaamheid, en misschien ook wel lijden, met zich meebrengen.
Realiseer je dan, dat Jezus, jouw oudere Broer, jou daarin is voor gegaan. Alle tijd die je met Hem doorbrengt, zal z'n vrucht dubbel en dwars opbrengen.
Nooit zag 'k een vriend, die zo trouw was als Jezus.
Nee, nooit één.....