Maandag ochtend vroeg opstaan iederen douchen en in de kleren.
Rustig ontbijten en dan opweg. Een deel met 2 busjes en een deel met het openbaar vervoer.
Wat een feest!
Iets waar al weken naar werd uit gekeken.
Wanneer gaan we nu op kamp/vakantie?!
Begin van de week was het dan zo ver.
Hoe bijzonder te merken hoe mensen veranderen.
Weg uit de dagelijkse structuren. Niets moet en veel mag!
Enige begeleiding blijft bij een enkeling vereist.
Deze mensen met een verstandelijke beperking genieten met volle teugen. Het verschil is bij een aantal extreem! Complete ontspanning, waar anders een strak gespannen gezicht, lijken nu de gespannen spieren ook op vakantie te zijn.
Bij mensen zonder beperking is misschien het verschil minder groot, maar ook daar zal ontspanning zijn. We hebben niet voor niets een tijd van vakantie nodig van ons werk. Het zorgt voor rust en geeft nieuwe energie.
Terug naar de bewoners.
Een week hard werken, maar je krijgt er zoveel voor terug als je die lach ziet op hun gezicht.
Het genieten van alles, een dagje uit, hangen voor de tv, even stoeien, een lekker ijsje of gebakje.
Een schaterende lach!
Wat is een groter compliment dan een stralende lach!
De schatten zijn dan misschien wel verstandelijk beperkt, maar ik vraag me af of wij(verstandelijk goed functionerende mensen) soms niet genietend beperkt zijn.
Zo intens zij dat kunnen Prachtig!
Zij zijn mijn voorbeeld!
Een stralend licht...
