Geloven doe je zo

(Bericht vooraf: de personen in dit verhaal zijn net zo fictief als het verhaal zelf.)

Het was alweer een tijdje geleden dat ik een flesje van haar kreeg. Het was een bericht van Lenny1975 met het onderwerp "geloof jij wel?". Ik was er niet echt van gecharmeerd, zulk soort titels. Dus met tegenzin las ik wat erin stond.

Het was niet veel soeps. Genoeg aantijgingen om me kwaad te krijgen. Maar ik had andere dingen aan mijn hoofd, dus ik vroeg me af wát er nou gebeurd was in plaats van een brandend flesje terug te gooien. Ineens bedacht ik me dat ik bij weer zo een blog over geloofsissues een beetje sarcastische opmerking had geplaatst. Vast iets met de strekking van dat alleen zij een openbaring had gehad en dat wij - onnozele andere Christenen - wachten op háár specifieke uitleg.

In plaats van het naast me neer te leggen na tot 56 geteld te hebben (het kon ook meer zijn, maar eerder nog minder), besloot ik eens te gaan porren in de hete kolen. Dus schreef ik een flesje naar Lenny. "Hey Lenny!" Hmmm dat klonk té enthousiast. Dus werd de aanhef "Hallo Lenny,". Ik zat wat naar mijn scherm te turen om te bedenken hoe dit nou verder moest. Ik besloot maar te vragen hoe het kwam dat ze dergelijke blogs schreef met zulke belerende inhoud en waarom ze op het idee kwam mij een fles te sturen.

Ik was al vergeten dat ik Lenny dit flesje had gestuurd toen ik een antwoord kreeg. Ik kan gerust zeggen dat ik een beetje was geschokt. Arme ziel! Dacht ik. En toen las ik het nog een keer. Lenny was niet heel lang geleden tot bekering gekomen en was heel erg enthousiast. Zeg maar typje eerste liefde. Ze had een grote drang om iedereen het goede nieuws te vertellen en stak dan ook niet onder stoelen of banken dat ze heel erg happy was. Op een dag hoorde ze van Funky Fish. Aangezien ze graag met geloofsgenootjes ervaringen wilde uitwisselen, werd ze lid.

En Lenny wilde haar enthousiasme delen. Ze wilde haar favoriete preken van internet halen en die aan de anderen laten lezen, ze wilde haar geloofsontdekkingen delen met andere fishies en ze kon het niet laten om iedereen maar dan ook iedereen Gods zegen toe te wensen. Kortom, helemaal in de wolken.

Toen kreeg ze allemaal reacties die ze niet begreep. Ze dacht dat wij ook Christenen waren, en waren Christenen niet allemaal helemaal verliefd op Jezus? En het moest toch zo zijn, waar het hart vol van is, dat je daar altijd over hebt? Ze was verbaasd. Ze ging nadenken, want dit had ze niet verwacht. Hoe kon het dat deze mensen, op enkelen na, niet haar vreugde deelden? Lenny raakte teleurgesteld. Het kon niet anders dan dat deze mensen géén Christenen waren, zoals zij. Je zou het aan ze moeten zien, ze zouden áltijd psalmen onder elkaar moeten zingen en voor elkaar bidden! Ze zouden liefde voor elkaar moeten hebben!

En de teleurstelling werd bitterheid. Lenny schreef dat ze al deze schijnchristenen had uitgespuwd. Zoals staat geschreven "waart gij maar heet of koud! Maar u bent lauw." En dus bedacht Lenny, dat als de Heer het kon, zij het ook kon. Uitspugen.

Ik verslikte me bijna in mijn kauwgum die ik tot dan toe nonchalant aan het kauwen was en af en toe om mijn vingers probeerde te wikkelen. Het was geen pan, ik weet het, maar who cares, niemand die me ziet! Tot dus bijna een stuk in mijn keel had. "Je méént het niet!" zei ik hardop wat ik dacht. Ik wist niet wat ik haar terug moest schrijven. Dus deed ik maar wat ik altijd doe als ik het niet weet. Ik pakte mijn telefoon en belde meneer de Voorganger. Hij was net zo verbaasd als ik. "Waar is het mis gegaan?" Hij hield een lange pauze en toen bekende hij dat hij het ook niet wist. "Maar," zei hij, "we kunnen bidden om wijsheid?" En dus deden we een gebed voor Lenny.

Toen ik even later weer op FF inlogde, was Lenny visje af. Lenny1975 stond in het zwart met een streepje erdoorheen. Ik slikte even. Had ik niet in plaats van meneer de Voorganger te bellen haar een flesje moeten sturen? Met daarin dat de Heer van iedereen houdt, en dat de Heer het hart aan ziet? En dat aan de Heer de wrake toe komt? Dat de Heer de wereld in Zijn hand heeft? Of had dat niet meer uitgemaakt. "Lenny Lenny..." zei ik tegen het scherm, "ik hoop dat je je zo niet gaat afschermen van je medegelovigen omdat je zo een beeld hebt van hoe wij moeten zijn..." Ergens verwachtte ik hemelse bijspraak. Een soort engelenkoor ofzo, een applaus omdat ik zo wijs was. Maar niks van dat alles.

In plaats daarvan kwam de vraag "Wat voor gelovige ben jij?"