Voef, weg

Dit verhaal is echt gebeurd en raar.

Toen ik ongeveer drie jaar geleden geïnteresseerd raakte in het geloof en eens een kerk binnnenstapte om te kijken hoe het er daar aan toe ging en er steeds meer bij betrokken raakte mailde iemand die ik via mijn vader kende aan mij "Ok, goed, jij gaat naar de kerk. Dan wil ik graag weten wat ze in jouw kerk denken over euthanasie, abortus en militaire dienst." "Oh, dat weet ik zo gauw even niet", mailde ik hem terug. Toen werd hij boos, hij zei "Ja maar dat kan zo niet! Een heleboel mensen gaan naar de kerk toe horen wat er daar gezegd wordt maar doen er niets mee. Maar volgens mij ben jij te intelligent om je daar zo makkelijk van af te maken!" Ik vroeg het na in de kerk en mailde hem "Militaire dienst, daarover kan je in het boek Titus iets lezen. Abortus en euthanasie is niet de bedoeling omdat het niet Gods wil is om levens op aarde vroegtijdig te beëindigen." Ik kreeg geen reactie meer van hem.
Korte tijd later hoorde ik van mijn vader dat deze jongen op de bank zat en in één keer weggevallen was, overleden. Hij was al gecremeerd.

Wat is hier aan de hand?

Had deze jongen gelijk en heeft God hem beloond door hem een plekje in de hemel te geven en mij hier met de harde feiten, ik wist iets niet wat iemand die naar de kerk gaat wel hoort te weten, op aarde achter te laten?

Of interfereerde hij met iemand die tot geloof kwam en heeft God hem daarom weggehaald?

Van mij had hij in ieder geval niet hoeven overlijden! Heb ik dit nu op mijn geweten?