Sleutels

U lokt mij tot die stille liefdes-gemeenschap met U.
Als ik denk aan uw rivier, dan kan ik gewoon het water
inglijden en me toevertrouwen aan de verrukkingen van
dat wonderlijke water.
Here Jezus, als ik denk aan U, dan denk ik tegelijkertijd
aan een plaats waar de wetten van uw koninkrijk gelden.
Dan denk ik aan die oorden van hemelse harmonie.

Lieve Meester, de laatste weken lees ik over
uw dienstknecht Mozes,
de instelling van al die verschillende offeranden,
het vele bloed van dieren dat vergoten werd.

Dan kom ik weer terug bij dat ene grote offer
dat door U werd gebracht.
Uw kostbaar bloed Heer Jezus.
Op grond van dat kostbare bloed mag ik bij U binnen komen.

De stroom van gedachten en zorgen,
die zo dikwijls een loopje met me nemen,
mag ik tot rust brengen in uw tegenwoordigheid.
Ik wil U kennen Here; er naar jagen U te kennen.

Ik vind het zo fijn, dat ik alleen al bij het neerschrijven
van al deze mooie woorden, innerlijk tot rust kom.
'Maar ik en mijn huis, wij zullen de Here dienen'.
Ik verlang ernaar om in het huis des Heren te verkeren
tot in lengte van jaren.

Ik geef U de sleutels Here:
de sleutel van zelf-contrôle,
de sleutel van regelzucht,
de sleutels van al die heimelijke vertrekken in mijn geest.
Here Jezus, wilt U die van mij overnemen?
Wilt U er mij voor behoeden, dat ik niet rond dwaal
in die vertrekken van mijn geest
waarvan U de deur gesloten hebt.
De geest van de mens is een lamp des Heren (Spr.20).

Here Jezus, het leven bestaat uit heel veel kleine stukjes
en op dit moment mag ik verkeren in uw heilige tegenwoor-
digheid.
In het geloof nader ik U.
Met een zekere schroom kom ik uw richting tegemoet.

Ik ben er me zo van bewust,
dat ik alleen op grond van uw kostbaar bloed,
ik tot U kan naderen.
Ik ben er mezelf van bewust
dat ik in mezelf onwaardig ben.
Ik roep mijn gedachten tot zwijgen.

Langzaam nader ik tot U in de kroningszaal.
Ik kniel neer bij U, mijn Koning.