Iedereen heeft recht op mijn mening

Vroeger woonden we in een rijtjeshuis in Soest.
Maar die buurvrouw van ons ...........
Als het in mijn vermogen lag probeerde ik haar te ontwijken.
Want als ze één keer begon te praten, nou, berg je dan maar op. Niet dat ze nou zulke verschrikkelijke dingen zei, maar ze hield gewoon niet meer op met praten.
Mijn vrouw was vaker het slachtoffer dan ik.
Ik moet er toch niet aan denken dat ik met haar getrouwd zou zijn. Soms had ik medelijden met haar man. Ik vond hem er ook niet zo gelukkig uit zien.
Tegenwoordig spitten mijn vrouw en ik het wereldbefaamde boek van Gary Chapman door: De vijf talen van de liefde.
Ironisch benoemt hij twee typen mensen die verliefd op elkaar worden.
Zij heet: babbelend beekje
en hij: dode zee.
Hij kan geweldig luisteren en babbelend beekje kan heel goed
relax en luchthartig converseren.
Gary Chapman schrijft dan: '
'Maar vijf jaar na de huwelijksnacht wordt het Babbelende Beekje op een morgen wakker en zegt:
'We zijn nu al vijf jaar getrouwd en ik ken hem niet'.
De Dode Zee zegt: 'Ik ken haar veel te goed. Ik wou dat ze eens ophield met ratelen en mij ook eens een kans gaf.'
Het goede nieuws is dat Dode Zeeën kunnen leren praten
en dat Babbelende Beekjes kunnen leren luisteren.'

Bij ons in huis maken we heel wat grapjes over communicatie.
M'n vrouw lanceerde laatst de leuke opmerking: Íedereen heeft recht op mijn mening'.
Wellicht had zij hem weer van een ander gehoord.
Helaas zijn er heel wat politici die zo denken,
maar ook in het gewone maatschappelijke leven zul je ze de kost geven die zo denken.
Gelukkig die mannen en die vrouwen die in hun leven hebben leren praten en ...........luisteren met een liefdevol hart.