Even iets anders: KNALLEN!!!!!!

Ik zat me te bedenken.. Waarom praat nu iedereen over kerst? Waarom staat er nou een dikke zeven bij het plaatje bij dat blog van de CompassionGirls? Wat nou kerstballen? En waarom krijg ik ineens van die kaartjes met rode enveloppen in mijn bus?

Het dringt niet zo tot me door. Ik ben namelijk hard bezig om te werken aan mijn toekomst en ik breng urenlang achter de computer door. Achter meerdere computers, op school, thuis, zelfs bij mijn broers als ik bij een van hen op visite ben. Ik pleur plaatjes op mijn scanner, laat ze digitaliseren, bewerk ze met een stukje software en laat ze ook daardoor ‘comprimeren’ zodat ze niet zoveel ruimte innemen op een site. Ik leer code, kijk in boeken en schrijf op alle mogelijke blaadjes mijn ideeën die ik hoop weer te verwerken met behulp van wat ik leer.

Kortom: ik ben héél hard bezig om de kansen die me gegeven zijn te benutten. En dat kan hier. In het (nog steeds best wel) rijke westen. Want ik heb heel veel vrienden en familie die me helpen. Er is een instantie die financiële middelen erin steekt, omdat het wettelijk gezien blijkbaar zo is geregeld, en diezelfde financiële middelen maken het mogelijk dat ik zelfs begeleiding krijg! Dus het enige wat ik hoef te doen is heel hard mijn best doen en proberen mijn energie in balans te houden (wat best lastig is met ME/CVS hoor).

Ik besef me terdege dat het ook ánders had gekund. In een land zónder kansen. Waar als je ziek wordt zoals ik je niet meer meetelt. Waar als je vader geen baan (meer) heeft je eigenlijk het beste kan worden uitgehuwelijkt (vindt de omgeving) en dan de uitzichten vaak dan hopeloos zijn omdat niemand denkt: hee ik investeer in dit mens. Waar een vrouw van mijn leeftijd blijkbaar al oma kan zijn en ze bang zal zijn dat haar kleindochters (ook) verkrachtingen wachten. Kortom: leven zonder kansen is een leven zonder hoop.

Dus vandaar dat ik nu iets héél onverantwoords ga doen. Ik ga wéér geven aan het goede doel van Funky Fish: het project van Compassion. Want er is nog veel nodig. Maar liefst 700 euro, vóór kerst. En ja, het is misschien een beetje dom naar Westerse maatstaven, want nu sta ik nóg meer rood en moet ik straks nog meer rente betalen. Oh wat erg! Maar ik betaal die rente straks met liefde, want ik bedenk me dat er dan in ieder geval een paar meisjes nét als ik achter die computers zitten en hopelijk ook nog lol eraan beleven zoals ik nu doe, én nog eens kunnen werken aan hun toekomst omdat ze weten dat iemand hun waardevol vindt.

Maar ik ga niet zomaar doen. Dat niet. Ik wil hierin stappen mét hulp. Want tegenover mijn onverantwoorde actie moeten verantwoorde acties staan. Dus ik zoek inzetverdubbelaars! Want JOUW inzet is net zo goed nodig als die van MIJ!!

Ik begin met een tientje. Bij tien inzetverdubbelaars die een tientje storten ga ik zelf ook mijn inzet verdubbelen!

Dan (na tien verdubbelaars van tien euro) wordt mijn bijdrage dus 20 euro. Vervolgens kan díe inzet verdubbeld worden met 20 euro. Bij 20 inzetverdubbelaars ga ik opnieuw mijn inzet verdubbelen.

En dan.... wordt het bedrag 40 euro dat ik ga storten. De volgende inzetverdubbelaars flessen me dat ze 40 euro gaan storten... en dan bij veertig verdubbelaars wordt het... 80 euro....

Meedoen gaat makkelijk: fles me dat je mee doet met de inzetverdubbelaarsactie en uiteraard dan het geld zo snel mogelijk storten... Want we willen niet alleen maar mooie beloftes doen maar uiteraard die 4300 euro ook daadwerkelijk bieden!







P.s.: voor alle gulle doneerders wil ik opmerken: ontzettend bedankt voor wat jullie al hebben gedaan en jullie hebben het mogelijk gemaakt dat we al zover zijn gekomen. Ik wil dan ook vooral iedereen die nog niet heeft gegeven of nog twijfelt om aan dit doel te geven aanspreken om deze meiden een kans te geven.