Doelwit van overval.

Vanmorgen rond de klok van 11 uur ging bij ons studentenhuis de deurbel. We wonen in een flatgebouw op de begane grond en hebben dus mooi uitzicht op iedereen die de flat binnen komt en verlaat.
Ik liep nog in mijn nachtjapon en besloot eerst door het kijkgaatje in de deur te spieken om te zien of ik de beller herkende. Er stond een man met donkere krullen voor de deur en een wat getinte huidskleur. Hij keek naar beneden en ik wachtte tot hij zijn gezicht op zou heffen zodat ik kon zien of ik hem herkende. Ondertussen was mijn huisgenootje Olga er ook bij gekomen en na gekeken te hebben gaf ze aan deze man niet te kennen.
Ik keek weer eens, de man bleef voor de deur staan, draaide zich om en liep naar de centrale hal en drukte op een deurbel voor iemand boven in de flat. Ik keek Olga aan en zei.."het zal wel een vriendje van Michelle (oud huisgenootje) zijn die niet weet dat ze terug is naar Aruba".

We besloten om de keuken maar eens een goede beurt te geven en fanatiek gingen we aan het werk. Toen Olga mij vroeg of ik wist wat er de laatse tijd hier in de flat aan de hand was antwoordde ik dat er hier vanalles gebeurde en dat ik niet wist waarom de politie hier voor de deur geparkeerd stond.

Rond 13:00 uur ging weer de bel. Nog steeds in nachtjapon liep ik naar de deur om te kijken wie er deze keer voorstond. Toen ik zag dat er een politieagent voor de deur stond besloot ik dat het beter was om eerst een badjas aan te trekken en voor deze man wel de deur te openen. De agent kwam al snel met de vraag of er iemand rond een uur of 11 bij ons had aangebeld. Olga die er ondertussen bij was komen staan zei daarop dat dat idd het geval was geweest. Hij vroeg of we de man konden beschrijven en of wij de deur ook hadden opengedaan. Op ons antwoord dat dat niet het geval was geweest vertelde hij dat de bovenburen dat wel hadden gedaan en daardoor het slachtoffer van een overval waren geworden. De overvaller belde aan, wachtte vervolgens tot de deur openging en drong dan met geweld naar binnen. Wij waren blijkbaar zijn eerste doelwit van overval geweest. Helaas is de overvaller nog niet gepakt, vandaar dat ze bezig waren met een buurtonderzoek.
Olga en ik keken elkaar en we dachten beide hetzelfde... wij doen nooit meer de deur open als we niet weten wie er voor staat!

Ik was van ons tweeen de gene die de man het langst en het best had gezien, en na een verklaring te hebben afgegeven inclusief personalia nam meneer de agent afscheid.

Op dit moment ben ik erg dankbaar dat er ergens in ons hoofd een belletje begon te rinkelen vanmorgen waardoor we besloten om de deur niet te openen. Ik heb geen idee hoe het anders was afgelopen..en eerlijk gezegd..misschien kan ik er maar beter ook niet over nadenken...