Hmpf. Nu heb ik al zes dagen niks van m’n leuke date gehoord. Zelfs al heb ik in de afgelopen maanden vijf dates met hem gehad en één keer met ‘m gezoend. Maar nu lijkt hij dus helemaal van planeet aarde verdwenen... Een beetje sip sjok ik van m’n kantoor naar de postkamer, waar alle postvakjes zijn. Hoera, de boeken die m’n werk voor me besteld heeft zijn er! Tien fijne mooie boeken! Als je boeken hebt, waarom heb je dan nog jongens nodig?
Ga maar na:
Een boek is er altijd voor je. En dan bedoel ik ook echt altijd. Om half twee ’s nachts, wanneer ik niet kan slapen omdat ik teveel espresso’s met honing verslonden heb. Om half negen ’s ochtends in de bus naar werk. Op vrijdagavond wanneer ik ’t liefst met iemand pizza wil gaan eten, maar M. de IT-tovenaar wil gaan hardlopen en m’n huisbroertjes bij hun vriendinnetjes zijn. Een boek zeurt nooit “Misschien wil ik je een tijdje niet zien, je bent veel te energiek.”
Een boek wil overal mee naartoe. Naar de bovengenoemde pizzeria, bijvoorbeeld, maar ook in ’t vliegtuig, of een sjiek restaurant. Een boek stribbelt nooit tegen van “De Bagels & Beans is best wel een wijventent,” of “Nee, we doen geen toetje, dat wordt veel te duur.” Een goed boek, vooral een goed kookboek, heeft altijd smaak.
Een boek is heel, heel, heel geduldig. Een boek wordt niet boos wanneer ik –in m’n mega-onhandigheid– de biobak in het aanrechtkastje omgooi en de hele vloer bedekt raakt met etensresten. En omdat een boek zo geduldig is, kan ik er net zoveel aan vertellen als ik wil. Een boek roept nooit "Jaha, nu weet ik wel dat je ALWEER teveel wolletjes bij ’t breiwinkeltje hebt gehaald omdat je schattige gebreide poppetjes wil maken. En dat je de eerste krokussen/lammetjes/zwanen hebt gezien."
Een boek zeurt niet als je er niet mee naar bed wil. En neemt bovendien veel minder plaats in in bed.
Dus, als je boeken hebt, zijn jongens totaal overbodig.
(’s Avonds. Correctie: fietszadel naar beneden gezakt. Moest aan huisbroertje N. vragen dat te fixen. En van half 12 tot half 2 met m’n date op Skype gepraat, diepe discussie over of je dieren en computers met mensen kan vergelijken. Fietszadels fixen en terugpraten, dat doen boeken helaas niet. NOG niet.)
Ga maar na:
Een boek is er altijd voor je. En dan bedoel ik ook echt altijd. Om half twee ’s nachts, wanneer ik niet kan slapen omdat ik teveel espresso’s met honing verslonden heb. Om half negen ’s ochtends in de bus naar werk. Op vrijdagavond wanneer ik ’t liefst met iemand pizza wil gaan eten, maar M. de IT-tovenaar wil gaan hardlopen en m’n huisbroertjes bij hun vriendinnetjes zijn. Een boek zeurt nooit “Misschien wil ik je een tijdje niet zien, je bent veel te energiek.”
Een boek wil overal mee naartoe. Naar de bovengenoemde pizzeria, bijvoorbeeld, maar ook in ’t vliegtuig, of een sjiek restaurant. Een boek stribbelt nooit tegen van “De Bagels & Beans is best wel een wijventent,” of “Nee, we doen geen toetje, dat wordt veel te duur.” Een goed boek, vooral een goed kookboek, heeft altijd smaak.
Een boek is heel, heel, heel geduldig. Een boek wordt niet boos wanneer ik –in m’n mega-onhandigheid– de biobak in het aanrechtkastje omgooi en de hele vloer bedekt raakt met etensresten. En omdat een boek zo geduldig is, kan ik er net zoveel aan vertellen als ik wil. Een boek roept nooit "Jaha, nu weet ik wel dat je ALWEER teveel wolletjes bij ’t breiwinkeltje hebt gehaald omdat je schattige gebreide poppetjes wil maken. En dat je de eerste krokussen/lammetjes/zwanen hebt gezien."
Een boek zeurt niet als je er niet mee naar bed wil. En neemt bovendien veel minder plaats in in bed.
Dus, als je boeken hebt, zijn jongens totaal overbodig.
(’s Avonds. Correctie: fietszadel naar beneden gezakt. Moest aan huisbroertje N. vragen dat te fixen. En van half 12 tot half 2 met m’n date op Skype gepraat, diepe discussie over of je dieren en computers met mensen kan vergelijken. Fietszadels fixen en terugpraten, dat doen boeken helaas niet. NOG niet.)
Log in om te reageren.
