Tegen haar eigen verwachting in blijkt Bea het erg goed te kunnen vinden met Wim. Wat haar betreft blijven ze vrienden. Hij denkt daar anders over. Maar als zij de boot blijft afhouden, krijgt hij verkering met een ander. Die relatie houdt echter niet lang stand. Zijn Wim en Bea dan toch voor elkaar bestemd?
Wim: Bea sloot haar sms af met XXX. Dat had ze nog nooit gedaan. Ik schreef haar terug, en wenste haar het allerbeste voor de nabije toekomst en het pad dat ze gekozen had. Dat ontroerde Bea. Ze schreef terug dat ik zoveel liever was dan zij. Ik zei dat we niet zouden gaan corresponderen over wie het liefste was, maar dat je dat soort dingen proefondervindelijk moet vaststellen.
Bea: Op 3 januari 2010 begon ik vanaf Brussel mijn vliegreis naar de VS, maar strandde in Düsseldorf vanwege een sneeuwstorm. Ik zag Wim zijn laatste sms’je binnenkomen: “Bea, ik houd van jou”. En tot mijn bijna schaamte sms’te ik terug: “Ik geloof dat ik ook van jou houd”. Daarna nodigde ik Wim uit om me gezelschap te houden in de rij voor een nieuw vliegticket, waar ik úúúren in zou staan die dag.
Wim: Net zoals toen we verkering kregen, kiest Bea echt. Als ze de knoop eenmaal heeft doorgehakt, dan komt ze er niet meer op terug. Zodoende heeft ook onze verloving ons weer een stuk dichter bij elkaar gebracht. Bea en ik zullen ieder altijd onze ruimte nodig hebben. Ook zijn we het lang niet altijd met elkaar eens. Maar ik heb het vertrouwen gekregen dat we het wel redden samen, en ben er trots op dat ze bij me wil horen.
Het Goudvismaandabonnement dat Wim en Bea krijgen voor hun succesverhaal willen ze graag verloten. Dus reageer hieronder en maak kans op Goudvisdagen!
Spanning
Bea: Weer was er die spanning tussen ons. Een paar maanden later zei Wim me dat hij van me hield. Ik vond het dwaas, want hoe kun je houden van iemand die je amper kent? Bovendien kon ik een baan krijgen in de VS. Een relatie met Wim was daarom kansloos in mijn ogen. Maar ik vond hem nog steeds heel leuk. Ik zat in enorme tweestrijd en bad daar veel over. Toch leidde mijn weg naar de andere kant van de oceaan. Ik geloofde niet in een langeafstandsrelatie, dus verbrak ik het contact met Wim.Duizend kansen
Wim: Ik was ten einde raad. Voor de zoveelste keer had Bea toenadering gezocht, een relatie overwogen zelfs, en weer liet ze me vallen. Het meest frustrerende was wel dat ik haar weer een kans zou geven als ze zich bedacht. Ik zou haar duizend kansen geven. Ook ik bad veel. Ik vroeg God om ons te leiden hierin, en vroeg als het binnen Zijn plan paste, of Bea en ik bij elkaar mochten horen. Maar het leek zo uitzichtloos. Ik besloot Bea te gaan negeren. Ik moest maar een beetje aan mijn eigen gemoedsrust gaan denken.Afscheid
Bea: In december, een paar weken voor mijn vertrek naar de VS, namen we afscheid. Op nieuwjaarsdag stuurde ik, na enige twijfel, ook een sms’je naar Wim met de beste wensen voor het nieuwe jaar. Ik bad: “Als U toch nog wilt dat we wat met elkaar krijgen, zorg er dan maar voor dat we elkaar nog een keer zien voor ik naar de VS vlieg”. Dat leek me behoorlijk kansloos, want vrienden zouden me naar Brussel brengen.Wim: Bea sloot haar sms af met XXX. Dat had ze nog nooit gedaan. Ik schreef haar terug, en wenste haar het allerbeste voor de nabije toekomst en het pad dat ze gekozen had. Dat ontroerde Bea. Ze schreef terug dat ik zoveel liever was dan zij. Ik zei dat we niet zouden gaan corresponderen over wie het liefste was, maar dat je dat soort dingen proefondervindelijk moet vaststellen.
Bea: Op 3 januari 2010 begon ik vanaf Brussel mijn vliegreis naar de VS, maar strandde in Düsseldorf vanwege een sneeuwstorm. Ik zag Wim zijn laatste sms’je binnenkomen: “Bea, ik houd van jou”. En tot mijn bijna schaamte sms’te ik terug: “Ik geloof dat ik ook van jou houd”. Daarna nodigde ik Wim uit om me gezelschap te houden in de rij voor een nieuw vliegticket, waar ik úúúren in zou staan die dag.
Slappe benen
Wim: Ik had na de zondagsdienst net mijn taken als geluidstechnicus afgerond in de kerk toen Bea’s knieval binnenkwam op mijn telefoon. Ze geloofde ook van mij te houden! Ik voelde mijn benen slap worden. Ze was gestrand in Düsseldorf. Ik bedacht me geen moment en reed, onverantwoordelijk snel gezien de winterse omstandigheden, naar luchthaven Düsseldorf. Het ijs was eindelijk gebroken. Bea had gekozen en wilde verkering met me! Ik heb het geluk dat ik als software engineer voor Amerikaanse klanten werk. Mijn werkgever bleek er geen enkele moeite mee te hebben als ik via Bea’s nieuwe woonplaats vloog als ik naar een klant moest. Ik kon werken vanuit de VS.Dichter bij elkaar
Bea: Bezoeken van Wim aan mij in de VS werden steeds langer. We raakten op elkaar ingespeeld. Hadden flinke ruzies. Maar kwamen steeds dichter naar elkaar toe. Afgelopen december, tijdens een vakantie in Belize, heeft Wim me ten huwelijk gevraagd. En na een dagje nadenken, heb ik “ja” gezegd.Wim: Net zoals toen we verkering kregen, kiest Bea echt. Als ze de knoop eenmaal heeft doorgehakt, dan komt ze er niet meer op terug. Zodoende heeft ook onze verloving ons weer een stuk dichter bij elkaar gebracht. Bea en ik zullen ieder altijd onze ruimte nodig hebben. Ook zijn we het lang niet altijd met elkaar eens. Maar ik heb het vertrouwen gekregen dat we het wel redden samen, en ben er trots op dat ze bij me wil horen.
Het Goudvismaandabonnement dat Wim en Bea krijgen voor hun succesverhaal willen ze graag verloten. Dus reageer hieronder en maak kans op Goudvisdagen!
Log in om te reageren.
