Zomaar op een vrije vrijdag gun ik mijzelf zo nu en dan de luxe uitspatting van het buiten de deur koffiedrinken. In mijn hometown zijn zat leuke cafeetjes, restaurantjes en lunchrooms te vinden, evenals een coffeeshop, waar echte koffie nog hot stuff is en je geen pasje nodig hebt om naar binnen te mogen.
Vandaag besluit ik koffietijd over te slaan en te gaan lunchen in een nieuw, pas geopend en modern ogend zaakje net buiten het centrum. Ze noemen zichzelf 'The lunch & lounge company', dus ik ben benieuwd. Ik stamp mijn besneeuwde laarzen grondig af, loop naar binnen en zoek een plaatsje.
Zodra ik mijzelf op een met leer beklede hout-metalen barstoel gehesen heb, bekijk ik de menukaart. Alle gasten om mij heen worden zeer vriendelijk en vlot geholpen, maar het lijkt wel of mevrouw 'Lounge' mij niet ziet. Na enig vriendelijk geknipper met mijn wimpers, wat gewapper met mijn hand en een poging tot oogcontact, komt ze uiteindelijk ook bij mij langs. Wanneer ik vraag om een cappuccino, een mineraalwater en een meergranencrostini zonder boter, met geitenkaas, tomaat, gerookte zalm, mozzarella en wat rauwkost, kijkt ze me verbaasd aan.
Ik begrijp niet zo goed wat er aan de hand is, maar al snel wordt me duidelijk dat ze mijn bestelling nog niet had opgenomen, omdat ze dacht dat ik zat te wachten op iemand anders. Om mij heen kijkend zie ik inderdaad dat alle andere tafels bezet worden door twee of meer personen, maar anno 2012 is het toch niet zo vreemd dat 'de vrouw van nu' alleen op stap gaat?! Mijn bestelling staat al snel voor mijn neus en ik geniet op mijn gemak van dit alles. Genieten was het hoofddoel van mijn bezoek alhier en dat lukt dus prima!
Als single wacht ik niet altijd tot vriendinnen tijd hebben om met mij op stap te gaan, maar ga ik ook zelf de deur uit. In mijn eentje koffie drinken of lunchen doe ik dus regelmatig. Alleen zitten is niet sneu, maar juist een goede zaak! Zodra het gaat over ‘s avonds alleen uit eten gaan, moet ik toegeven dat ik dat weinig doe. Wat precies het verschil maakt tussen om 13.00 uur en om 19.00 uur alleen eten, is mij een raadsel.
Enkele maanden geleden zette ik mij over een onzichtbare drempel heen en ging om 19.30 uur alleen een leuk eetcafé binnen. Wat mij gebeurde in 'The lunch & lounge company', ervoer ik hier veel sterker. Ik werd veel langer aan mijn lot overgelaten. “Oh mevrouw, excuses, wij dachten echt dat u op iemand zat te wachten. Mag ik uw jas aannemen en wat te drinken inschenken?” De ober was heel vriendelijk en uiteindelijk genoot ik van een rosé en kipsaté met rauwkost. Het was hier niet zozeer de ober die mij vreemd aankeek, maar de gasten om mij heen die –niet zo- tersluiks keken, alsof ik iets mankeerde.
Daarom nu de vraag van vandaag:
Ga jij alleen uit eten, alleen naar het theater, alleen naar de bioscoop of niet?
Vandaag besluit ik koffietijd over te slaan en te gaan lunchen in een nieuw, pas geopend en modern ogend zaakje net buiten het centrum. Ze noemen zichzelf 'The lunch & lounge company', dus ik ben benieuwd. Ik stamp mijn besneeuwde laarzen grondig af, loop naar binnen en zoek een plaatsje.
Zodra ik mijzelf op een met leer beklede hout-metalen barstoel gehesen heb, bekijk ik de menukaart. Alle gasten om mij heen worden zeer vriendelijk en vlot geholpen, maar het lijkt wel of mevrouw 'Lounge' mij niet ziet. Na enig vriendelijk geknipper met mijn wimpers, wat gewapper met mijn hand en een poging tot oogcontact, komt ze uiteindelijk ook bij mij langs. Wanneer ik vraag om een cappuccino, een mineraalwater en een meergranencrostini zonder boter, met geitenkaas, tomaat, gerookte zalm, mozzarella en wat rauwkost, kijkt ze me verbaasd aan.
Ik begrijp niet zo goed wat er aan de hand is, maar al snel wordt me duidelijk dat ze mijn bestelling nog niet had opgenomen, omdat ze dacht dat ik zat te wachten op iemand anders. Om mij heen kijkend zie ik inderdaad dat alle andere tafels bezet worden door twee of meer personen, maar anno 2012 is het toch niet zo vreemd dat 'de vrouw van nu' alleen op stap gaat?! Mijn bestelling staat al snel voor mijn neus en ik geniet op mijn gemak van dit alles. Genieten was het hoofddoel van mijn bezoek alhier en dat lukt dus prima!
Als single wacht ik niet altijd tot vriendinnen tijd hebben om met mij op stap te gaan, maar ga ik ook zelf de deur uit. In mijn eentje koffie drinken of lunchen doe ik dus regelmatig. Alleen zitten is niet sneu, maar juist een goede zaak! Zodra het gaat over ‘s avonds alleen uit eten gaan, moet ik toegeven dat ik dat weinig doe. Wat precies het verschil maakt tussen om 13.00 uur en om 19.00 uur alleen eten, is mij een raadsel.
Enkele maanden geleden zette ik mij over een onzichtbare drempel heen en ging om 19.30 uur alleen een leuk eetcafé binnen. Wat mij gebeurde in 'The lunch & lounge company', ervoer ik hier veel sterker. Ik werd veel langer aan mijn lot overgelaten. “Oh mevrouw, excuses, wij dachten echt dat u op iemand zat te wachten. Mag ik uw jas aannemen en wat te drinken inschenken?” De ober was heel vriendelijk en uiteindelijk genoot ik van een rosé en kipsaté met rauwkost. Het was hier niet zozeer de ober die mij vreemd aankeek, maar de gasten om mij heen die –niet zo- tersluiks keken, alsof ik iets mankeerde.
Daarom nu de vraag van vandaag:
Ga jij alleen uit eten, alleen naar het theater, alleen naar de bioscoop of niet?
Log in om te reageren.
. Eten doe je gwn samen geloof ik 
.
